Een Inbusstraat voor Neuss? Handelsmerkenrechtklucht in de cultuurcommissie?

Het merkenrecht verhindert de Inbusstrasse in Neuss? Nee!

De cultuurcommissie van de stad Neuss heeft er heftig over gedebatteerd hoe de straten op het voormalige fabrieksterrein van Bauer en Schaurte in de zuidelijke Furth moeten gaan heten.

Bauer und Schaurte was een van de grootste en bekendste bedrijven uit de geschiedenis van Neuss. Het belangrijkste product was waarschijnlijk de Ininbus (vanaf) Bauer und Schaurte, die de meeste mensen waarschijnlijk kennen onder het acroniem "Inbussleutel". De inbussleutel is waarschijnlijk het bekendste product dat ooit uit Neuss kwam - ook al waren Leuchtenberg zuurkool en Novesia chocolade op de lange termijn misschien wel nuttigere producten.

Het is daarom begrijpelijk dat sommige lokale politici de voorkeur geven aan de naam "Inbusstraße" voor een van de straten in de nieuwe woonwijk. Het bestuur geeft echter blijkbaar de voorkeur aan de (anonieme en inwisselbare) "Werksstraße" of "Dreherei".

Waarom schrijven we hierover? Omdat (volgens de administratie) de merkrechten van "Inbus IP GmbH" op "Inbus" er zogenaamd tegen spreken. Dit is al (negatief) onderzocht...

EDIT: Volgens de administratie is dit onjuist. Er werd alleen vermeld dat de eigenaar van het handelsmerk ook moest worden gevraagd.

Wie controleert dit? En wie weet er iets van en wijst het af?

Merkrechten op de inbussleutel

Inbus IP GmbH bezit namelijk de rechten op het handelsmerk "Inbus" uit 1935, dat geregistreerd is voor "klein ijzerwaren, in het bijzonder schroeven en moeren".

En toch lijkt het argument van merkinbreuk een schijnargument te zijn. In ieder geval heeft dit argument niet verhinderd dat de Daimlerstrasse of Benzstrasse, Porschestrasse of Boschstrasse in Neuss werd gebouwd, en het landgoed Bolssiedlung heeft ook een bekende naamgenoot.

Maakt een straatnaam inbreuk op een handelsmerk?

Merkstraten" zijn ook sterk in opkomst in andere steden. En daar is een goede reden voor: een straat kan geen inbreuk maken op een handelsmerk. Tenminste niet als het een openbare, stedelijke straat is.

§ 14 (2) MarkenG:

Derden mogen het handelsmerk niet gebruiken zonder toestemming van het handelsmerk zakelijke transacties met betrekking tot goederen of diensten

1.

een teken dat gelijk is aan het merk te gebruiken voor dezelfde waren of diensten als die waarvoor het merk bescherming geniet,

2.

een teken te gebruiken indien het teken gelijk is aan of overeenstemt met een merk en gebruikt wordt voor waren of diensten die gelijk zijn aan of soortgelijk zijn aan die waarop het merk betrekking heeft, en het publiek het teken waarneemt als gelijk aan of soortgelijk aan de waren of diensten waarop het merk betrekking heeft. Gevaar van verwarring het risico bestaat dat het teken met het merk wordt geassocieerd, of

3.

een teken dat gelijk is aan het merk of een overeenstemmend teken te gebruiken voor waren of diensten als het merk een Binnenlands erkend merk en door het gebruik van het teken zonder geldige reden ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit of afbreuk wordt gedaan aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het bekende merk.

Ten eerste moet de stad bij het benoemen van een straat zaken doen. Het moet een naar buiten toe opvallende handeling zijn om de eigen verkoop of die van een derde partij te bevorderen. De soevereine handeling van "straatnaamgeving" voldoet niet aan dit criterium als men ervan uitgaat dat hordes schroevenfabrikanten en -handelaars zich niet in de woonwijk zullen vestigen.

Dan is de Gebruik van het teken "merk", d.w.z. om een product zo aan te duiden dat het onderscheiden kan worden van de producten van andere bedrijven. Ook dat is hier niet het geval. De speciale bescherming van het bekende merk (nr. 3) helpt niet, want ook daar is een productverwijzing vereist, zelfs als de betrokken producten zeer goed kunnen verschillen.

Het Europese Hof van Justitie heeft onlangs het gebruik van handelsmerken buitensporig uitgebreid en daarmee oorspronkelijk toegestane merknamen belast. Het bekritiseert niet alleen de Oorsprong functie het merk op de voorgrond, maar ook de Reclamefunctie en de Functie voor investeringsbescherming. En de bovengenoemde functies maken het veel gemakkelijker om een Inbreuk op handelsmerken zelfs als een teken niet wordt gebruikt in relatie tot een product.

Maar zelfs de voornoemde "bijkomende" functies van het merk worden niet aangetast; onder geen enkele denkbare omstandigheid wordt de waarde van het merk zelfs maar beïnvloed door de straatnaamgeving. Zelfs het vermoeden van een economische band tussen Inbus IP GmbH en de Inbusstrasse in Neuss is ver te zoeken.

OLG Hamburg stopt de tijger in de tank - en uit het Hamburgs parlement

Eind jaren 90 vond het Oberlandesgericht Hamburg zoiets als een supra-merk noodsituatie uit en "redde" een bekende benzinestationketen van de exploitatie van een slogan door een lokale politicus die de "tijger in het burgerschap" wilde zetten.

De slogan van het benzinestation is zo bekend dat hij deel uitmaakt van het "gevestigde en uitgeoefende bedrijf" - beschermd door artikel 823 lid 1 BGB - en daarom niet door een lokale politicus kan worden gedevalueerd.

Het Hanzehooggerechtshof heeft echter ook de belangen die op het spel staan afgewogen en de oplettende lezer gesuggereerd dat een politicus van een nationalistische partij schadelijker zou kunnen zijn voor het imago van het bedrijf dan een politicus van een nationalistische partij.

Zo'n Afweging van belangen in Neuss zou ook torenhoog zijn ten gunste van de stad mislukken. De interventie-intensiteit schommelt ergens rond nul, terwijl de historische waarde van het merk voor de stad is ernstig.

Laat de Inbus maar komen!

Er is dus absoluut geen wettelijk argument tegen een Inbusweg.

EDIT: Er waren een paar beledigende zinnen op dit punt, waarvoor wij onze excuses aanbieden aan de betrokken persoon/personen.

Overigens zat de schrijver van deze regels met zijn kantoor in zicht, zoals de volgende foto laat zien: