Disclaimers op websites: Zinloos of noodzakelijk?

Disclaimers, ook bekend als uitsluitingen van aansprakelijkheid, zijn op veel websites te vinden. Ze zijn bedoeld om de websitebeheerder te beschermen tegen juridische claims. Maar zijn ze echt nuttig? In deze blogpost belichten we de juridische betekenis van disclaimers en laten we zien waarom ze in veel gevallen overbodig, zo niet schadelijk, kunnen zijn.

Disclaimers op websites hebben geen positief effect

Disclaimers zijn verklaringen waarmee de websitebeheerder afstand neemt van bepaalde inhoud of informatie. Ze zijn bedoeld om duidelijk te maken dat de beheerder geen verantwoordelijkheid aanvaardt voor de nauwkeurigheid, volledigheid of actualiteit van de inhoud.

Disclaimers kunnen bijvoorbeeld verschillende inhouden hebben:

• Disclaimer: De exploitant aanvaardt geen aansprakelijkheid voor schade die voortvloeit uit het gebruik van de website.
• Verbod op waarschuwingen: Exploitanten eisen vaak dat derden eerst "gratis" contact met hen opnemen voordat ze een waarschuwing geven.
• Afstand nemen van inhoud van derden: De exploitant verklaart dat hij zich niet identificeert met de inhoud van externe links die op zijn website zijn geplaatst.
• Copyright kennisgeving: De exploitant wijst erop dat de inhoud van de website auteursrechtelijk beschermd is.

Gebrek aan inclusie

Disclaimers zijn algemene voorwaarden in de zin van de Duitse wet. Deze moeten daadwerkelijk in een contract worden opgenomen. Dit lukt al niet omdat de disclaimers meestal verborgen zijn in de wettelijke kennisgeving en niet onmiddellijk herkend worden.

Ondoeltreffende disclaimer

In de meeste model disclaimers wordt aansprakelijkheid voor de inhoud van de website uitgesloten. De "inhoud" van een website omvat echter ook producten die bijvoorbeeld in een online winkel worden verkocht. Een onlineverkoper kan aansprakelijkheid voor de beschrijving van zijn producten en de nauwkeurigheid ervan echter niet uitsluiten. In het ergste geval wordt deze clausule als misleidend beschouwd en kan deze gewaarschuwd krachtens de mededingingswetgeving worden.

"Geen waarschuwing zonder voorafgaand contact"

Veel websitebeheerders gebruiken de disclaimer "Geen waarschuwingen zonder voorafgaand contact". Dit kan echter snel in een boemerang veranderen als de beheerder zelf een waarschuwing wil geven.

Waarom?

Hogere regionale rechtbanken hebben geoordeeld dat het in strijd is met de goede trouw als een emittent van waarschuwingsbrieven aanspraak maakt op waarschuwingskosten, ook al wijst hij een dergelijke aanpak af in zijn disclaimer.

Specifiek:

• De disclaimer suggereert dat de exploitant vertrouwt op een kosteneffectieve oplossing in het geval van wettelijke overtredingen.
• Als hij vervolgens waarschuwingskosten eist hoewel er geen contact werd gezocht, is dit in tegenspraak met zijn eigen bewering.
• Rechtbanken beschouwen dit als een schending van artikel 242 BGB (goede trouw) en kunnen weigeren om de kosten van de waarschuwing te vergoeden.

Uitspraken:

• Het Oberlandesgericht Hamm en het Oberlandesgericht Düsseldorf hebben zich in verschillende arresten uitgesproken tegen de vergoeding van waarschuwingskosten in het geval van een eerdere disclaimer "Geen waarschuwing zonder contact".
• De Wettbewerbszentrale waarschuwt ook voor disclaimers die in strijd zijn met Sectie 12 (1) zin 1 UWG.

Disclaimer voor links

De disclaimer "Geen aansprakelijkheid voor externe links" is vaak gebaseerd op een misverstand over de uitspraak van de LG Hamburg van 12.05.1998 (Ref.: 312 O 85/98). Deze uitspraak maakt echter duidelijk dat een algemene vrijstelling van aansprakelijkheid voor externe links niet mogelijk is. niet mogelijk is.

Volgens de huidige juridische situatie is de websitebeheerder alleen aansprakelijk voor externe links als hij:

• kennis heeft van de inbreuk door de koppeling
• de link ondanks Kennis niet geëlimineerd

Aansprakelijkheid geldt ook zonder kennis als de exploitant verwijst naar een duidelijk links naar een illegale website (bijv. met criminele inhoud). Een disclaimer zal toch niet helpen.

Onzinnige disclaimer over auteursrecht

Websitebeheerders gebruiken vaak disclaimers om hun inhoud te beschermen onder de auteursrechtwetgeving. Maar zijn deze disclaimers echt nodig en nuttig?

De Duitser Copyright ontstaat automatisch met de creatie van een werk (§ 7 UrhG). Een disclaimer is hiervoor niet vereist. Een disclaimer kan bestaande auteursrechten niet "veiligstellen", noch auteursrechtelijke bescherming instellen voor inhoud die geen bescherming verdient.

Disclaimers kunnen gevaarlijk zijn:

Onjuiste informatie in de disclaimer (bijv. bewering van auteursrechtelijke bescherming voor inhoud van derden) kan leiden tot juridische problemen leiden.

Handen af van website disclaimers!

Het verbaast ons vaak dat zelfs advocaten sjablonen leveren voor dergelijke zinloze disclaimers. In de meeste gevallen gaat het alleen maar om het verkrijgen van een gratis backlink van nietsvermoedende gebruikers.

Erger nog, disclaimers leiden vaak zelfs tot waarschuwingen onder de concurrentiewetgeving.

De overgrote meerderheid van de disclaimers is ineffectief en biedt geen wettelijke bescherming. Integendeel: ze kunnen zelfs het risico op een waarschuwingsbrief vergroten. Webdesigners en internetbureaus zijn vaak geen juridische experts. Vertrouw niet op hun advies als het om juridische kwesties gaat. Wij merken vaak dat deze bureaus alleen een "speciale service" willen bieden en ook gestolen teksten van het internet aanbieden.

Laat in plaats daarvan een jurist juridische teksten op maat voor u maken. Wij geven u graag advies en maken aangepaste algemene voorwaarden en verklaringen inzake gegevensbescherming voor u. U hoeft van ons echter geen disclaimers te verwachten.